Mahþer mi, kýyamet mi bu nedir anlamadým, Veda bile etmeden çekip gitti arkadaþ, Bu muydu vefa denen, söylenen þarkýlarda, Bir gecelik yokluðun cana yetti arkadaþ.
Yýldýzlarda seviþir, göklerde dolaþýrdýk, Ayrýydýk uzaklarda, yine de ulaþýrdýk, Birleþmekten mi korktun, gün gelir alýþýrdýk, Bir özlem þarkýsýydý, bu da bitti arkadaþ.
Yeþilinde kýrlarýn, göklerin mavisinde, Hayalimde, düþümde, kalbimin sevisinde, Umutla bekleþirken, belki ay yenisinde, Ýnadýn aþkýmýza yazýk etti arkadaþ.
Kalbimin küllerinde alevlenen ateþtin, Ruhumun dünyasýnda bana olan bir eþtin, Sanki bir sarmaþýktýn, sanki canla birleþtin, Sevgin duygularýmda bereketti arkadaþ.
Aþkýn Ýlahi idi, nasýl oldu da küstün, Hak edilmeyen anda sanki bir kahýr kustun, Kýrýp döküp kalbimi daðýttýn ve de sustun, Oysa o zehrin bile bir þerbetti arkadaþ.