“BULDUM BENİ”
Hep çöllere düþüpte
Kaf daðýnda ararken kendimi
Bir ýþýk yandý içimde
Yine bende buldum beni
Tevazu gösterirken bana
Gururla kibiri yenmeyi
Cömertlikten öðrendim hep ben
Hiç almadan da vermeyi
Dünya kovalarken Behlül Dane’yi
Peþinde gördüm hep Yunus Emre’yi
Taptuk Emre öðretirken bana görmeyi
Mecnun’dan öðrendim ben sevmeyi
Yusuf gösterirken hep nefsi yenmeyi
Eyüp’ten öðrendim ben sabretmeyi
Kanaat bildirmeseydi eðer!
Nasýl bilebilirdim ben þükretmeyi
Kerem öðretti aþkla yanmayý
Davut öðretti bülbül gibi konuþmayý
Ýçime dolmuþken bütün taðutlar
Ýbrahim öðretti putlarý kýrmayý
Sevgili peygamberimden öðrendim ben
Hep bütün gülleri sevmeyi
Güllerden ötürüde hep
Dikenlerini hoþ görmeyi
Ebubekir öðretti cömert olmayý
Ömer’den öðrendim adaletli olmayý
Osman’dan haya edip utanmayý
Ali’den öðrendim gerçek yiðit olmayý
Herkes bilmek için okurken
Liseyi üniversite fakülteyi
Hayat okulundan öðrendim hep ben
Hem de bütün her þeyi
Mehmet Yýlmaz ÝNANOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.