Kara Gözlerini

Bir sonbahar akþamý tutuldum aþk ateþine
Bir güneþ gibi doðdun o gün üþüyen yüreðime
Her yerde senin bakýþýný aradým senin sýcaklýðýný
Baþkasý girmedi o günden beri mahruk gönlüme

Efsunlu gözlerinle sevdaný kalbime iþledin
O gün bir genç kýz edasýyla , iþler gibi danteli.
Bir dost sýcaklýðý görmeyen ruhuma yerleþtin
Bir ýþýk demeti gibi süzülerek gönlümden içeri

Dað erir,taþ erir sevda yüklü bakýþlarýndan
Bir tutku ki bitmez ahu gözlerine benimki
Bir farký yok keremi,Ferhatý yakan sevdadan
Ne benden eser kaldý ne gururumdan
Sana rastladýðým o anlamlý günümden beri

Nasýl canda kurþunun izi kalýrsa ebedi
Kalbime öyle kazýldý amansýz bakýþlarýn
Senden önce kalbime destursuz girenlerin
Okunur mu senden sonra oracýkta hiç asamesi

Kalbim küçük bir serçe gibi ürperdi tutkudan
Özenle yaratmýþ gözünü,kaþýný ulu yaradan
Daha dün koþarken tay gibi her güzel ardýndan
Bakmaz tanýmaz oldu gönlüm hiç bir güzeli

Söyle hangi can sevdi seni benim kadar içten
Hangi gönülde serilip taht kurdun böyle sen
Bir tek benim dünyada,seni ölümüne seven
Iþýk yapan bir ömür kendine, o kara gözlerini
Sosyal Medyada Paylaşın: