Karadutun Altında
Ýkimizde bal gibi çok iyi biliyorduk
Birbirimizi sever ayrýlýk hiç bilmezdik
Ayný bardaktan içer tek tabaktan yiyorduk
Karadutun altýnda kederi hiç bilmezdik
Neþe ve sevinç vardý ikimizin canýnda
Hem uykularýmýzda hem papatya falýnda
Günlük oyunlarýmda hep güneþin alnýnda
Karadutun altýnda üzüntü hiç bilmezdik
Bak el ele, kol kola nasýl koþar oynardýk
Hayat hep böyle geçip böyle kalýr sanardýk
Geçmiþ hatýralarý beraberce anardýk
Karadutun altýnda ýzdýrap hiç bilmezdik
Zaman su gibi aktý anýlar bizde kaldý
Hayatýn aðýr yükü bak kapýmýzý çaldý
Ayrýlýk denen acý bizden çok þeyler aldý
Karadutun altýnda sýkýntý hiç bilmezdik
Ecel gelip alýnca ceset toprak olunca
Bak yýlanlar çiyanlar hep cesede dolunca
Uçunca ruhlarýmýz âlemini bulunca
Karadutun altýnda eza, cefa bilmezdik
31.10.2008
Osman Karahasanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.