Bin tarttým, Bin düþündüm... Eni-konu ne varsa yaþadýklarýma, Geçmiþime ve bugünüme dair... Meðer ne çok yaþayýp,görmüþüm... Acýsýyla,tatlýsýyla, Doðrusuyla,hatasýyla, Güzelliðiyle,çirkinliðiyle, Büyüðüyle,küçüðüyle, Sevgisiyle,ihanetiyle, Mutluluðuyla,mutsuzluðuyla... Ama hepsi boþmuþ!... Neredeyse boþa geçmiþ ömrüm!... Günahlarým Sevaplarýmdan çok... Aðlasam... Akýtsam gözyaþlarýmý, Deryalar dolusu... Ne günahlarýmdan arýnýr, Ne de Gerçek sukûta erer Ten kafesimdeký Haramlarla çevrili Bu divane gönül!... Ne yapmýþsam... Ne etmiþsem... Ne amelim varsa... Hepsi doðru benden yana!... Her þey fanice bencileyin!... Olmamýþ bir amelim doðru... Hak’tan yana!...
Týpký bir hortum; Mutfak,tuvalet arasý... Ne varsa acý-tatlý, Doldur-boþaltla geçmiþ Tüm ömrüm!... Nefsim emretmiþ, Ben se köle, Eseri ise; Ýçi dolu bendeniz iþkembe!... Daha ermemiþ, Nimetlerin özlerine Vurmuþ... Paslý bir kilit gönül gözüne, Düþmüþ egosunun peþine, Esir-i olmuþ nefsinin el-pence Kapatmýþ kendi eliyle Hak’ka açýlan tüm yollarý, Acz-bitap düþüp, Sonunda arzularýnýn elinde, Toslayýp,karanlýk bir köþede duvara baþýný, Anlamýþ ki; Yok bir ameli doðru, Hak’tan yana!...
Saða dönsem çamur, Sola dönsem çamur!... Her yanýmý sarmýþ... Kendi eserim bataklýk!... Çýrpýndýkca derinliklerine batmýþým!... Meðer ben bunu yaþamak sanýrmýþým, Fani ne varsa; Onlara aldanmýþým. Tüm ömrümü, Zevk-i sefaya adamýþým!... Çok okuduðumu, Çok bildiðimi sanmýþým, Bilgiçliði,ukalâlýðý, Ariflik saymýþým. Meðer ne çok kendimi kandýrmýþým, Daha gerçek bir söz okuyup,anlamamýþým, Olmamýþ bir amelim doðru... Hak’tan yana!...
Ramazan Korkmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.