KADİFE MENDİL
KADÝFE MENDÝL
Her aþýðýn kalbinde var kadife bir mendil
Tüm ýþýklar sönse de yanar orda bir kandil
Yakmaya yeter bütün benliðini insanýn
Kandilin gücü yaydýðý ýþýkla ölçülür deðil
O mendile ne sarýlý yok bilen, yok anlayan
Ki sýkýldýkça mütemadiyen fýþkýrýr kan
Hissetmeyen ne anlasýn, yaþamayan bilemez
Dile bile gelememiþ acýlardýr kanayan
O öylesine bir acý ki sitemlerle örülü
Uyukluyor bebek gibi, pamuklara sarýlý
Dokunma feryadýna dayanamazsýn
Saðý, solu, kýsacasý her bir yaný yaralý
O mendilin iki ucu birbirine düðümlü
Bu düðümün çözülmesi sevgiliye baðýmlý
Acýlarýn sürüp gitmesinden ise
Kimse deðil namüsait zamanlama sorumlu
Ah bir dinlesen beni, giderdi gönlümün pasý
Sevmesen de olurdu, zaten yoktur arkasý
Böyle muallâkta býrakmasaydýn
Kalbim bilerek çekerdi bu onurlu yasý
Faydasýz ne desek artýk sonuç deðiþmez
Gayri bu kýzýlcýk bu hastaya yetiþmez
Artýk belki caným öbür dünyada
Maalesef bu dünyada elim sana eriþmez
Ýhsan POLAT 25.04.2000 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.