Gündüzler uzun olurdu eskiden, Geceler kýsa. Dostlarýn iltifat eder, Aynalar hep gülerdi yüzüne. O zamanlar, Güzeller bu kadar zalim Ve nazlý deðildi...
Ne de çabuk geçti yýllar... Rüya gibi. Saçlarýna düþünce aklar, Senle alay etti. Tüm dost bildiklerin ve aynalar
Ýsyan edip zamana, Dostlara, aynalara Ve saatlere düþman oldun. Sonra inadýna, Ýnadýna sevdin. Sevdin de ne oldu? Yüz mü buldun?
Ýþte yine Lapa lapa Kar yaðýyor yüreðine. Bir elinde þemsiye, Bir elinde Süpürge...
Kardan bir adamsýn sen. Oðlum Celal. Aþk senin neyine ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardanadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.