kalpten kalbe elektriklenmiþti bedenleri
Gözlerinde sevda kývýlcýmlarý çakýyordu
Güneþin gülen yüzü
Ruhlarýna sýcaklýk veriyordu
yavaþça el ele tutuþtular
Uzun çok uzun zamandýr
Deniz kýyýsýnda oturuyorlardý
Sevdayý yüreklerine kilitlrmiþler
Akþam olduðunu fark etmemiþlerdi bile
Güneþin evvela aðýr
Sonra hýzlanarak battýðýný seyrettiler
Her yer kýpkýzýl olmuþtu
Gökyüzü yanýyordu
Alev almýþtý deniz
Sonra kýzýllýk kaybolana kadar
Gözlerini ayýrmadýlar güneþten
Birden kararmýþtý dünya
Ay nazlý bir gelin gibi denizin üzerine doðuyordu
Binlerce yakamozun
Yüreklerinde oynaþtýðýný hissediyorlardý
Gözlerinde sevdayý görüyor
kalplerinin atýþlarýnda heyecaný duyuyorlardý
Sevdayý kalplerine kilitlemiþlerdi
Seviyor, seviliyorlardý
Ay nazlý bir gelin gibi süzülüyordu
Denizin üzerinde
Binlerce yakamoz oynaþýyordu.
GÜLAY BÝRKL
Çýðlýðýn Adýmlarý þiir kitabý - s, 39