ISSIZ BAHAR

Hazin ýssýz bir mevsim adý sonbahar

Sararan yapraklar sararan yüzler

Topraða karýþan yapraklarla beraber

Seven kalpteki ümitler, hayaller

Kuþlar bile terk ediyor çýplak dallarI

Yalnýzlýða mahkum ediyor, masum aðaçlarý

Yine dimdik göðe yükseliyor

Sanki yalnýzlýðýna gururu ile isyan ediyor

Ýste sonbahar iþte ben

Bir aðac kadar yalnýz ve doða kadar sessiz

Çýrpýnan havalarda, ne beni,ne onlarý

Saracak, koruyacak heyhat kimse olmayacak.

1976

Sosyal Medyada Paylaşın: