ÖLENLE ÖLDÜĞÜM YETER!
Sýkýldým ben artýk aþk masalýndan
Kalbimde ölenle öldüðüm yeter
Güneþi görmeden bak akþam oldu
Býrakýp gidende kaldýðým yeter
Daha dün doðanlar þimdi büyüdü
Ömür geldi geçti gönlüm uyudu
Beklemekten yorgun ruhum üþüdü
Nafile hayale daldýðým yeter.
Beyhude yýllarca bekledim yetti
Yalnýzlýk dikeni kalbime battý
Hayat dediðim de gün geldi bitti
Boþa yare haber saldýðým yeter
Her gece gözyaþý beni öperken
Baþýmda kýyamet sessiz koparken
Yar diye yollarým derde saparken
Halime gülenle güldüðüm yeter
Vazgeçtim bu yalan dolu sevdadan
Vazgeçtim kendimle olan kavgadan
Vazgeçtim seninle olan davadan
Elaleme rezil olduðum yeter
Sildim gözlerimin kanlý yaþýný
Unuttum o güzel hilal kaþýný
Asi gülüþünü kurt bakýþýný
Gül gibi sararýp solduðum yeter
Kapattým sevdanýn dert defterini
Ýndirdim duvardan gülen resmini
Sildim yüreðimden güzel ismini
Saçýmý baþýmý yolduðum yeter
22.04 2009
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.