Gün, Güneş'e Vurgun

Çamýn yeþilini
Denizin mavisini
Ýçerken gün
Güneþ’e vurgun.
En tenha saati belki yaþamýn
Saatler yorgun.

Gölgeler dökülürken
Cunda’nýn ardýndan
Ayvalýk’ýn üstüne;
Sadece
Gökyüzü deðil tutuþan,
Iþýksýz kalacak gece
Böyle giderse..

Her akþam
Adalarýn ardýna
Batar gün.
Deniz fenerlerinin
Dansý baþlar Boðazda
Deniz durgun.

Karanlýða saplanýrken
Zeytin dallarý
Kan damlar yüreðimden.
Akþamcý bir martýnýn
Çýðýlýk çýðlýða tutuþur kanatlarý
Denize düþen alevlerden.

Her akþam
Ufukta tutuþan
Duygulardýr aslýnda,
Yaþanan,
Yaþanmayan
Umutlara yansýyan.
Karanlýk dediðin
Bir avuç gölge
Gün’se insanýn yüreðinde.


18/09/2006

H Hikmet Esen


Sosyal Medyada Paylaşın: