Ömrünü bizlere adayan Ýþte o adam benim babam Ne gençliðini bilmiþ Nede anamýn yüzünü görmüþ Çoluk çocuðum demiþ Gurbette ömrünü vermiþ Ben ilkokula gidiyordum Hayal meyal hatýrlýyorum Bir valiz elinde Babam Almanya yolunda Bütün ahali toplanmýþ Babam Almancý olmuþ Annem utanarak girdi eve Bir anda yaþlar boþaldý gözlerinden Sessiz aðlýyordu derinden Birde korkusu vardý duyulursa sesi Ama þimdi anlýyorum yanýyordu içi Yaban ellere gitmiþti bir tek eþi Bende okul çantam elimde Öyle baka kaldým geride Ýþte gidiyordu babam Gidiyordu babam dediðim adam Her yýl bir ay görüþürdük On beþ günde zor alýþýrdýk Sonra zaten izin bitmiþ Birde bakarým babam gitmiþ Ýçimden derdim gitmese ne olur Yine kendimi teselli ederdim Seneye yine gelir derdim Çok defa yaz gecelerinde Gökyüzüne bakardým Ay ile konuþur babama selam salardým Bazen düþler kurardým Ayni anda oda bakar mý derdim aya Ama orasý çok uzak Orasý ta Almanya
Hasan Gençay 20 04 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan gencay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.