ADINIİ SEN KOY

Ýçimdeki sevgiyi güneþle sildin
Kurduðum hayaller kaybolup gitti
Yýldýzlar ay ve gece þahidimdir
Yaz yaðmuru gibi yaðýp geçerken
Gönül yurdumu yerle bir edersin
Aþkýný kutsamýþým özenle
Nefesin heyecanýn ve de teninle
Hayallerimde rüyalarýmda benimle
Konuþuyorsun buluþuyorsun gülüyorsun
Denizlerin biricik kýzýsýn gözbebeðim
Bu hoyratlýk bu öfke ve bu tavýr ne
Bir tebessüm derdime dermandý ama


Bana çok gördün vefasýz neden
Kýrýlan gönlümün yarasý onmaz
Vuslat diye feryat edip kanýyor
Gözyaþým kan oldu yarama sýzar
Köz üstüne köz hala beni boðuyor
Gönül gülüm harap, yanýk kokuyor
Kýrýlsa da bu kalp hep seni seviyor
Yalanlar üstüne sevda mý kurulur

Bir kalbin içinde iki sevgili mi olur
Kendine ihanet etmek olunur
Bir baþkasý o tahta nasýl kurulur
Sevdanda kaybolmuþ benliðimle
Benim eþsiz sevgim nasýl unutulur
Cemreler gönlüme misafir olunca
Dokunduðum çiçekler seni sordu
Vuslatýn iklimi ayrýlýða döndü
Þimdi artýk bunun adýný sen koy


Vuslat




Sosyal Medyada Paylaşın: