Hamide

Yâre gizli sözlerim var
diyemiyom ele garþý... (Karacaoðlan)

Adýna bir çok türkü yakýldýðýný duydum,
onlara kulak takmam, sen benim Hamide’msin,
kavuþacaðýmýz günü pösteki gibi saydým.
Uðruna harcadýðým yýllarýmda kýdemsin,
yad ellere býrakmam, sen benim Hamide’msin.

Hayat, var olmanýn son þekli imiþ vücudda
gövdeler feryad eder varýnca son hududda
ben de düþdüm feryada, zillete ve yahut da
gayyaya, senin için deðer, sen ki erdemsin
dönüp ardýma bakmam, sen benim Hamide’msin.

Bir yuvanýn daimî sakinleri olalým
o yuvada aþký ve muhabbeti bulalým
misafirler gidince sen, ben yalnýz kalalým
koyu sohbetimizi arttýran çayda demsin
artýk ölsem gam çekmem, sen benim Hamide’msin.

Hamide, hak verdin mi sana böyle yanmama,
dudaðýndan aþk meyi içip içip kanmama?
Ýstikbalim, soy-sopum baðlandý inanmama,
yavrumun anasý ol, ak memenden süt emsin!
Hoþ görüle yaþ dökmem, sen benim Hamide’msin.

Ýlan-ý aþkým ile sýðýnmýþdým bölgene
tadlý karasuyunda meftun oldum dalgana
son ilticamý yazdým esintine, gölgene
benim için nefis bir çiçek, gülsün, çiðdemsin,
artýk kovsan da çýkmam, sen benim Hamide’msin.

Zamanla ben de kötü tecrübeler yaþadým
sevdiklerim uðruna yakama gül döþedim
o asortik kýzlarýn elindendi haþadým,
sen baþkasýn Hamide, ne Buket, ne Didem’sin
daha baþýmý yakmam, sen benim Hamide’msin.

Aydýn Bayrakdar


Sosyal Medyada Paylaşın: