Yorgun sesiyle bir kuþ Kuytu ormanýnda Titriyor yalnýzlýk korkusuyla Varlýðýný geceye rehin býrakmýþ Diyor ki bana Ýçimi ýsýtan sözler bul
Þehzâdem ormanda kaybolmuþ Þimdi ben ne söylerim lâleye Ey âvâre bulut Nerededir gün ýþýðý Ne zaman sabah olacak Ne zaman yaðacak yaðmur
Ey yolcu bana künyemi oku Kolum kanadým kýrýk Çýðlýðým ol yosunlu sularda Kurþunun kokusunu alýyorum Ölümümle baþlayacak hayat Puslu bir sabahta
Ben ki bu bahçelerin En son sesiyim bir daha duyulmayacak Unutma gözlerimi Geldim ve gidiyorum iþte Býrakarak yeni doðmuþ çocuklara O güzelim maviliði
Dallarýnda sükût olan bahçede Ýþte ben orda mâsum yüzümle Avcýlardan ve ölümden bîhaber Bedenim kaybolsa da Yaþayacaðým kaftan rengimle Sulara bakýp sonsuza kadar
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.