Sana Masalımızı Getireceğim
Karanlýktan güneþi getiren
Kývrýmlý ve hüzünlü bir çaðrý var kalbimde
Yolun bitiminde,güneþin doðduðu yerde
Sen beni bekliyorsun
Ve bana yazýlmýþ bir þiir var elinde
Rüya da görsem çýkmaz derdim bu ana
Gerçek olacaðýný nasýl aklýma getirebilirdim
Yorgun kalemlerden medet uman iç sesim
Isýrgan acýlarýn pençesinden koparýp beni
Senin cennet kucaðýna mý býraktý
Ya þimdi beni çimdikle sevgilim
Yahut izle senin kokundan nefes çekiþimi
Mutluðu garipseyen
Aþk elinde düþe kalka büyümüþ gönlümde
Meyvesini hiç tatmadýðým bir aðaç fidanýsýn
Yavrusunu gökyüzünün yuttuðu
Kar beyaz tüyleri anne þefkatinden uzak
Bir güvercin yalnýzlýðýsýn
Evet hýrçýnsýn
Evet ben sevmem kendimden baþka naz yapaný
Ama öyle çok aþýðým ki sana
Ýyi ki kalbine kurmuþum
Aþk kapanýmý
Akrep ve yelkovan düþmaným artýk
Sanki sýrat üstünden geçiyormuþçasýna hýzlý
Sanki her geç kalýnmasý gerekene erken gitme telaþýndalar
Ellerim ellerindeyken
Yorulmak bilmeden dönüp duruyorlar
Ve ayrýlýk zamaný geliyor
Bir parçamý sende býrakýp
Üzgün baþýmý otobüs camýna yaslýyorum
Bide yaþamak diyorlar halime
Alt tarafý sadece nefes alýyorum…
Yine de seni bulmak güzel yolun sonunda
Sesini dinlemek derde derman bir dua tadýnda
Parmaðýmda izin var artýk,nefes almama sebep
Otobüs garýnda ki en mutlu insaným evet
Unutma ki döneceðim þimdi gitsem de karanlýða
Karanlýktan yine güneþe geleceðim
Hem bu kez ellerimde
Sana Masalýmýzý getireceðim
20 Nis. 09
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülkadir Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.