Ama sen bilmeyeceksin
Bir anda anlýk görüneceksin
Neye uðrattýðýný bilmeyeceksin
Sahiplenilmek istenip dileneceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Sevilip deðer verileceksin
Güzeller içinden seçileceksin
Gönül de serpileceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Ýçin, için kanayarak gezineceksin
Yara olup yürek de belirginleþeceksin
Daðýnýk biçimde yön çizeceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Çiçek gibi çok da sevileceksin
Nadide narin özellik ifade edeceksin
Deðiþik gözle görünüp süzüleceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Çizgi, çizgi yerleþeceksin
Gönülde yeri gelip büzüleceksin
Boðazda da düðümleneceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Bir nefes bir kelam bekleneceksin
Gülüþ tebessüm ile izleneceksin
Görmek görünmek dileneceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Gizem olup giz benimseneceksin
Yaþamýn yönü olup izleneceksin
Tüm vücutta belirginleþeceksin
Ama sen bilmeyeceksin
Sevgiyi tadýp bilmeden edineceksin
Peþinden sürükleyip götüreceksin
Uðrunda kan kusturup öldüreceksin
Ama sen bilmeyeceksin
30.11.2008
Seyfi Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.