HASRET YAZDIRIR.

Akþam oldu dostlar, bastý karalar.
Karþýda karardý, hüzünlü daðlar.
Gurbeti gurbete, baðlayan yollar.
Sarar içerimi, sýla hasreti.

Gündüzler geçse de, geceler hüzün.
Evimden uzak da, hiç gülmez yüzüm.
Haber gelecek mi, haberde gözüm.
Yakar yüreðimi, derdin kasveti.

Yabancý ellerde, ekmek parasý.
Günler geçse, bile gönül yarasý.
Bu nasýl bitecek, var mý devasý.
Benim dertlerimi, bilir hikmeti.

Kavuþmak elbette, bütün emelim.
Geceyi gündüze, ekler beklerim.
Halime razýyým, þükür ederim.
Naçiz hallerimi, görür þevkati.

Urfa daðlarýnda, halim böyledir.
Þairi özlemler, dertli söyletir.
Haber alamazsa, garip dertlidir.
Rabbim nasibimi, eder nimetli.

Türkmendaðlý sýla, hasreti böyle.
Duymazlar derdini, fýrata söyle.
Elbet günler geçer, özlesen bile.
Benim sözlerimi, duyar devletli.

HÝLMÝ CAN.
8.8.1987.
ÞANLIURFA.
(1835)

Sosyal Medyada Paylaşın: