Arif Nihat Asya’ya
Aðabey,buradan sual edersen,
Türkçe gagalandý,isimlere bak.
’Terazi kendini tarttý mý? ’ dersen,
Boþ kefe yukarda kýsýmlara bak.
Unuttuk ekmeðin,unun hasýný,
Melaminden yaptýk çorba tasýný,
Þükür deldik ozon tabakasýný(!) ,
Gökyüzünde gezen cisimlere bak.
Çalýþanlar inek,düþünen hindi,
Yýldýz ’star’ oldu sahneye indi,
Kasetler,TV’ler çok moda þimdi,
Gel bir de verilen rüsumlara bak.
Kimse sormuyor ki ’Evvel ne idim? ’
Kýþýn Uludað var,yazýn da Didim,
Sadabad ararýz hepimiz Nedim,
Yanýmýzda gezen hýsýmlara bak.
Enteller ’her dilden anlarýz’ der de,
Ebcet düþüreni ararlar yerde,
Yazý yok,kupon var gazetelerde,
Bir de bastýklarý resimlere bak.
’Beþ Ocak ne? ’ diye sorsan adama,
Bakar yanýndaki süslü madama,
Daha çok þeyleri söylerdim amma,
Etraftaki Molla Kasým’lara bak.
Arif’sin,bilirsin Hak zulmü yener,
Ay gelir,gün geçer bu devran döner,
Elbette sahnede son perde iner,
Asya’dan dal vermiþ Asým’lara bak.
Mehmet Ali Kalkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.