Birdenbire mevsim, birdenbire aþk Yorgun bir akþam kuþu Gecenin sesine kendini katarak Hangi daðýn ardýnda Hüznün kumaþýný dokur
Sakla beni kalbim, güneþ kanýyor Sal üzerime merhamet bulutunu Uzun bir yolun önündeyim Sen olmazsan eðer içimde Tüketir beni o hain korku
Çadýrýmýz sökülsün vakit tamam Göçebe aþklarýn çocuklarý Acýnýn yorgun atlarýna binip Bir kehânetin ardýndan yürüsün Bir yusufçuk kuþu konsun yüzlerine
Ne yapsalar biter ihanetin gecesi Ýçimize üflenen nefes Çaðýrýr bizi tûfanlara ve yaðmurlara Ve biz daðlara çekiliriz Üstümüzde bir hatýra olur ýslak gece
Ýþte yine önündeyiz burasý toprak Bizi baðýþla bozgun bitti Bakýþlarýmýzda saklý kalan Ne varsa burada býrakýp Gün ýþýmadan yollara düþelim
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.