sen yoksun bu þehirde geceler akþamlarý sarhoþ karþýlýyor ……………………………sokaklar insanlarý yaylalarýn serin avlularýnda kayýsý dallarýna çöken aðýrlýk yavaþ yavaþ kalkýyor zihnimize düþüyor bir kara düþünce demir taslarda sunuluyor o eþsiz sevgiler eller uzanýyor
sen yoksun bu þehirde insanlar ölesiye vuruyor kendilerini iþe fýrýnlarda yanýyor ellerimiz tarlalarda damla damla akýyor seviþmelere saklanan …………………..arzumuz isteðimiz gece bekçileri örtüyor kapýmýzý dönüp duruyoruz sabaha dek yorgun ne yaptýðýmýzý bilmeden
sen yoksun bu þehirde düþler de býrakýp gitti bulutlar böldü gün ýþýðýný sabahtan akþama oyalanýr ………………köþe baþlarýnda ihtiyarý ………..genci …………………...veremlisi
sen yoksun bu þehirde þarkýlar içten çalmýyor sazlar hüzün kokuyor suskun geçiyor her meclisim adýmlarým hep yoluna dönüyor çaresi yok güzelim hiçbir þeyimi emanet etmeden kýrlangýçlarla beraber bu þehri býrakýp gideceðim
söz verdim kendime çýktým mý bu þehirden dönüp bakmayacaðým kalanlara bir elveda bile demeyeceðim zaten kimsenin haberi olmayacak ay gecede sabaha yakýn bu þehri terk edeceðim
kimse þans dilemeyecek kimse yanaðýmý öpmeyecek zoraki gülüþleri görmeyeceðim bir tek köpüklü dalgalara son kez içimi dökeceðim
ben gidersem belki zamanla her þey unutulacak hüznünü daðýtan biri olmayacak ……………………………………..sýralý sýrasýz bir küçük çocuk neþeyle söyleyecek …………………………………………..þarkýsýný çatýlardan savurup þen kahkahasýný _____Salih Erdem 01.07.1994 / Kýrýkhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Erdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.