BACIM

Hollanda’da kâðýt kalem hiç mi yok
Bana bir mektubun gelmiyor bacým
Senden ayrýlalý zaman hayli çok
Onun için yüzüm gülmüyor bacým

Her gün her gün posta yolu beklerim
Boþ dönerim derdi derde eklerim
Sen Nimet içindir bu emeklerim
Gurbetçiler halden bilmiyor bacým

Viranedir sizin burdaki hane
Akar gözlerimden yaþ tane tane
Dayanamaz oldu ablan Dürdâne
Ona da bir selam gelmiyor bacým

Deli gönül hasret kaldý gülüne
Þenay dahi gitti gurbet eline
Anam aðlar durur kýza geline
Bir dost gözyaþýný silmiyor bacým

Yýllar geçti görmez oldum Koray’ý
Senelerdir mekân ettin orayý
Sen hiç hatýrlamaz oldun burayý
Hiç kimse izine gelmiyor bacým

Telefon çaldýkça sizi izledim
Gelir diye yolunuzu gözledim
Yeðenim Berkay’ý pek çok özledim
Necla sizden haber almýyor bacým

Biliyorum bizler için yas tuttun
Kadere darýlýp aðýlar yuttun
Gurbete gideli bizi unuttun
Dayým bari selam salmýyor bacým

Bu nasýl eniþte bu nasýl dayý
Hiç mi yok Necla’nýn hatýrý payý
Gönül arzuluyor kýzýn Ýlkay’ý
Gönülün dediði olmuyor bacým

Ben Necla’yým “Ah” der seni anarým
Ayrýlýk zehrini içer kanarým
Hiç haber gelmiyor diye yanarým
El derdime çare bulmuyor bacým

Necla Tombul der “Yok benim kaderim
Gün be gün artýyor derdim kederim
Ömer Tombul benim kayýn pederim
Destan söylemekten yýlmýyor bacým”

HALK ÞAÝRÝ ÖMER TOMBUL
(ISMARLAMA ÞÝÝR)
Sosyal Medyada Paylaşın: