El AÇIP ALLAH’A YALVAR DEDİLER
Bir meclise vardým, imdat istedim,
“El açýp Allah’a yalvar” dediler.
Aðladým, sýzladým, umut kesmedim,
“Elbet tutunacak, dal var” dediler.
“Terk et benliðini, kul ol Mevlâ’ya,
Kapýlma hayale, kuru sevdaya,
Mecnun’u olursan, aþký Leyla’ya,
Kerbela’ya benzer, çöl var” dediler.
“Gönül bahçesinde bahçývan isen,
Gülþen e dönmez mi? elemin neþen,
Elvan elvan çiçek, aþk desen desen,
Dikenler içinde, gül var” dediler.
“Bizim imanýmýz, taklitten farklý,
Verene teslimdir, insanýn aklý,
Senden özge sende, cananýn saklý,
Canýný kaplayan, çul var” dediler
“Âþýðýn aþkýna, hudut çizilmez,
Maþukuna baðý, asla çözülmez,
Devasýný bulan, dertten üzülmez,
Nice þifa veren, kul var” dediler.
“Zikri daim ile, geçse her anýn,
Bedenle, gönülde artar dermanýn,
Tevhitle yazýlan, ulu fermanýn,
Üstünde ilahi, pul var” dediler,
“Sýr alýrsan sakla, verme dýþýna,
Ýlkbahar serpilir soðuk kýþýna,
Kaf daðýna uçan, Anka kuþuna,
Nurlarla bezeli, yol var” dediler.
“Delilin Muhammed, O sana Candaþ,
Müminler mümine, ezelden gardaþ?
Cemiyet içinde, ararsan sýrdaþ,
Gök kubbe altýnda, bol var” dediler.
“Pervane misali, aþkla yanarsan,
Sen, ayaksýz baþsýz, Hakký anarsan,
Erenler bezm’inde, nasip ararsan,
Yaralý diline, bal var” dediler.
31.10.2006 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.