Ilýk bir su gibi akýp giriyorsun duygularýn haramýna Ýnce bir sýzý oluyorsun da süzülüveriyorsun kasýklarýma
Usulca, tenimde dolaþýyor, bir türkünün naðmesinde ellerin Ellerin titrek, ellerin ürkek, ellerinde kocaman bir yürek
Bir çift kumru süzülüyor avuçlarýmýza yýrtýp karanlýðý Ürperiyorum, ürperiyor ta saç diplerim, gözlerim kapalý
-II-
Bir masal gibi baþlamýþtý her þey Hiç beklemediðim bir anda Saðanak bir yaðmurdu altýnda ýslandýðým duygular Çoktan kapatmýþtým oysa yarýna ait sayfalarý Aralamasaydýn Umut olmasaydýn Cevap olmasaydýn Ses olmasaydýn Ýnkar eden olmasaydýn Bir ucu yanýk asker mektubu gibiyim þimdi Sað üst köþesinde adýn yazýlý, yýldýzlý __________Senin için * Hiçbir zaman postalanmayacak ve hiç haberin olmayacak bendeki senden Özlemlerim, insanca zaaflarým olacaksýn belki zaman zaman tekelimde Þimdi olduðu gibi, þiirlerimin öznesi Büsbütünüm Seninleyim Ya sonra!
III-
Toz pembe oluyor dudaðýmda açan gülümseme Gözlerin gözlerime deðdiðinde Gözlerim büyür gözlerinde Nefesin nefesime deðdiðinde Nefesim kesilir nefesinde Gitme! Canýma can ektiðinde Kal! Kýzýl bir gül kanýyorsa da düþlerimde
Kýzýl bir gül kanýyorsa da düþlerimde rüya bozan Prematüre sevdalarýn küvezinde bir umuttur kan Cana can katan Umut
-IV-
Bazen hiç sebepsiz düþüveriyorsun aklýma bir kor gibi Beynim göç ediyor o zaman sýnýr dýþý bakýþlarýna kaçak Matematikler altüst oluyor hesaplarým tutarsýz Çalýþmýyor hiç bir fizik kuralý hepsi mantýksýz Ýsyanlarýndayým Sözüm geçmiyor duygularýma
Yapýþýp yakamdan silkelemek gelir seni içimden Ellerimin düðümünü çözemem Seni düþünmek seni istemek seninle olmak Suç sa! .. Neden Dönüp dolaþýp hep sana çýkýyor bütün yollar kayýtsýz þartsýz Sürgün edilmiþ i mge fakiri þiirlerin kanayan dizelerinde
Bu þiir biter mi dersin Tutuklu bulunduðum sürgün mavilerde Ya da bu þarký Ya da! ..
-V-
Hangi þiiri kim bitirebildi Hangi þarkýyý kim susturabildi, gönülden bestelenen Kurþun yarasý gibidir aþk yüreðe saplandýðýnda Ýlk þoku atlatýnca baþlar aðrýsý sýzýsý Kurþun çýkar izi kalýr bir yerlerde Kabuk baðlar yaralar Küle dönüþür içindeki yangýn Yaðmur öncesi romatizma sancýsý gibidir a y r ý l ý k l a r Lodoslarda kendini ele verir Týrnaklanýr iþte o zaman bilmem kaçýncý kez Kabuklar kopartýlýr yenibaþtan Sil baþtan kurþun yaðar yüreðine Alýr götürür yaðmurlar seni bir papatya falýna Hani hep ‘seviyor’ çýkýyordu ya sonunda Ortasýna bir türlü M koyamadýðýmýz, yakýþtýramadýðýmýz S e v - M - i y o r
Beynim göç ediyor yine bir yerlere Kime ne Bütün suç Papatya fallarýndaki M de
______ Rüzgara verdim küllerimi þimdi Estikçe, kor alevleniyor___
Nurten Altýnok
. Sosyal Medyada Paylaşın:
nurten altınok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.