USLAN BE DELİ GÖNÜL

Aðustos’ ta kar olup yaðarsýn
Þahin olur yükseklerden uçarsýn
Yaðmuriken dolu gibi yaðarsýn
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Öfke oldun közle yaktýn içimi
Dert’ ten derde sokup durdun baþýmý
Kolayý zor ettin aðarttýn saçýmý
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Þelale oldun çaðladýn kudurdun
Heveslerin ardýndan koþturdun
Yetsin be dedikce üstelik sordun
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Takatým kalmadý arkandan gelmekten
Seveni deðil, sevdiðini seçtin
Geceleri dost,hasreti yaren ettin
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Nazýna, cilveye sözüne kandýn
Gören gözlerin görmedi yandýn
Divane deliler gibi dolandýn
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Hayatý hafife aldýn kavganda
Akan ömrüne dönüp baksanda
Görsen yaþanan gerçekler karþýnda
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Çevren törpü oldu sen bilmedin
Dostla düþmanlarýný seçmedin
Bir gün olsun ömründe gülmedin
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Yüzüne gülüpte ettiler nazý
Hasetlikle karýþtýrdýn niyazý
Kaderine koydun çöldeki yazý
Uslan artýk uslan be ey deli gönül

Vuslat
Sosyal Medyada Paylaşın: