Dağ gülü
Çok yalnýzlýklar çektim,Çok hasretler büyüttüm içimde
Bir sen bir acýlarým dostum oldu,Yaban gülüm
Yýllarca dostum dediðim sevdalarda,aldanan hep ben oldum.
Bir yüreðim vardý enginlerce sevda dolu,
Birde ‘Godo’yu bekler gibi beklediðim sen
Yalnýzlýk volkan gibi fýþkýrýrdý içimde,
Lav olurdu sevdan, yakardý beni delercesine.
Çocukluðumun düþleri, kalbime yazdýðým hikâyemdin sen
Ne zaman üþüsem yalnýzlýktan,içim titrerdi,
Bakardým Beydað’ýnýn en engin tepelerine.
Güneþ gibi doðup, gelmeni beklerdim hep,
Yaðmur olup yaðar, karýþýrdýn gözyaþlarýma
Ne zaman uykularým çýkýnca firara,
Yaþamýn aðýrlýðý çökerdi üzerime.
Kalbimde sana yazdýðým sayfalar açýlýrdý.
Her sayfasý sevda dolu,
Her sayfasý umut dolu,
Her sayfasý sen dolu,yaban gülüm.
Çok uzaklardaydýn, hiç ulaþamayacaðýmý hissederdim,
Yinede sevdam seni beklerdim.
Ne zaman yalnýzlýk hissetsem,
Kaldýrýrdým baþýmý gökyüzüne doðru,
Bilirdim yýldýzlarýn arasýndaydýn sen.
Zamansýz biten hikâyem,
Seni ne çok sevmiþtim,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.