Ýçindeki ruh benim Bedenini saran tenim Yýðýlýr kalýr bedenin Ayrýlýðýn ayak sesinde
Yere serilir yýldýzlar Karanlýða boðulur, þafak Buza keser, sýcak yataðýn Zincire vurulur beden
Bakýnmadan yürüdüðün O yollar, yollar… Dönüp dönüp baktýðýn Beni aradýðýn aþinan olur Selam vermeye Tenezzül bile etmediðin Dostlarým Haberimi sorduðun olur
Koskoca dünya Ceviz kabuðuna sýðar Alýr kabuðuna Dar gelir sana Dikilir her köþe baþýna Bir çarmýh Ýpe çeker seni Yürür üstüne üstüne Caddeler… Ararsýn sel sularýnda Ben yokumdur, ben yok… Kim bilir Hangi sel yutaðýndayýmdýr Nerden bilesin Girdabýn bataðýnda Çýrpýnýþýndýr Tek bildiðin Tek dostundur Tutunabilirsen bir dal
Ben gidersem Tersine döner dünya Bir baþka doðar güneþ Bir baþka çöker karanlýk Bulut yitirir mavisini
Ýþte o zaman anlarsýn Anlarsýn, lamý cimi yok lo Ýnsanlar sevdiðine Niye ‘’Dünyamsým’’ der
Bir zamanlar Aklýnýn ucundan bile geçmezken ‘’Dünyam! ’’ Demek, az gelir Sevgini anlatmaya
Ve senin Bende yaþadýðýný anladýðýn gibi Bende öldüðünü de anlarsýn O da Ýnsanlarýn ‘Dünyam yýkýldý’’ deyiþi be lo Dünyam yýkýldý deyiþi…
Yok saydýðýmýz Küçücük sandýðýmýz Kos koca dünya Yýkýp kuramadýðýmýz Kos koca dünya Hey gidi koca dünya Avuçlarýma alabilseydim Cebimde saklardým, cebimde be
Ýbrahim Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahince Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.