DİYE DİYE

Bir günüm olmadý gönlüme göre
Yýllarým tükendi ay diye diye
Giremedim gönüllerde bir yere
Ömrüm geldi geçti vay diye diye

Yýllardýr baharým yazým gelmedi
Eller gibi bir kez yüzüm gülmedi
Gönül bu dünyadan bir haz almadý
Koysunlar mezara zay diye diye

Defterime baktým dertlerle dolmuþ
Aynalara baktým gül yüzüm solmuþ
Azrail de bu gün bir haber salmýþ
Kalan günlerini say diye diye

Ateþ düþtü yüreðimi kavurdu
Rüzgâr esti her bir yana savurdu
Güvendiðim dostlar sýrtýmdan vurdu
Dostlarým tükendi hay diye diye

Umut deryasýna aþk ile daldým
Kýrýldý sallarým ortada kaldým
Baðrýma bir mýzrak yarasý aldým
Ok isyan ediyor yay diye diye

Dertlerim sýralý arkasý gelmez
Dostum dediklerim gözyaþý silmez
Beni benden baþka kimseler bilmez
Nice dertler çektim oy diye diye

Gönül daðlarýnýn her yaný yamaç
Bu daðlarý aþmak bende ki amaç
Ne günlerim oldu ekmeðe muhtaç
Halimi soran yok doy diye diye

Baharým kýþ oldu yazým güz oldu
Seksen doksan deðil derdim yüz oldu
Ýþte gidiyorum hesap düz oldu
Ya Rab cennetine koy diye diye

Nice canlar vardý aslýna döndü
Görmüyor gözlerim ýþýðým söndü
Þu vücudum bana bir gecekondu
Hiç gönül kýrmadým huy diye diye

Zeki Tombul ‘senin bahtýn karalý
Yârdan ayrý kaldým gönül yaralý
Felek sillesini vurdu vuralý’
Yalvardým sesimi duy diye diye

Baba der ki :
Oðul sen derdini kaleme dökme
Sýzlar ciðerlerim yerinden sökme
Benim sözlerime hiç boyun bükme
Aðlarým o benim soy diye diye

ZEKÝ TOMBUL

Sosyal Medyada Paylaşın: