SABRIMI ŞÜKÜR BESLER
Kâinatýn özüne, kilitlendi beþ duyum,
Her varlýk alacaklý, ben hepsine borçluyum.
Oyun sandýðým hayat, kolayý zor edeli,
Ödemekle bitmiyor, nimetlerin bedeli.
Sebebi meçhul korku, acýnýn verdiði haz,
Derinlere daldýkça, huzur veriyor biraz.
Hakikat merkezinden, sonsuz kere daire,
Büyüyüp küçülerek, deðiþiyor ha bire.
Hangisinde mekâným, neyin neresindeyim,
Neresi gönül yurdum, neresi benim evim?
Bazen bedenim ruhsuz, bazen ruhum bedensiz,
Bir faili muhtar var, diyemem ki; nedensiz.
Doðum ölüm eksenli, çizgide yaþýyoruz.
Ýçimizde olaný, Öteye taþýyoruz.
Dünya kime ne verse, verdiðini alýyor,
Can kafesten uçunca, her þey burda kalýyor,
Göðsümü çatlatýrken, vicdanýmdaki sesler,
“Hüküm ancak Allah’ýn”, sabrýmý þükür besler.
Hamdü sena etmektir, yaralýnýn ilacý,
Hakký Hakla bilende, ne dert kalýr, ne acý.
10.12.1988………………Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.