KURU ÇEŞMENİN AŞKI

Çeþmenin aþkýydý su,
Bilmezdi bunu...
Akardý fütursuzca bulup yolunu...

Çeþme, okþar severdi akarken onu,
Açýldýkça, sunardý suya...
Gönüllü vücudunu....

Su öðrenmedi bu aþký,
Sadece, coþkuyla aktý...
Anlamadý... ona yol veren vücudunu okþamadý...

Zamanla,
Karþýlýksýz bu aþka küstü çeþme...
Kesti suyuna yollarý,
Kurudu...kaldý öyle...

Þimdi her açýldýðýnda,
Derin bir iniltisi var...
Suya olan hasretiyle...

Kuru çeþmeye yazdýlar
’ aþýk ol...karþýlýk bekleme...’

Elif Þebnem Akal



Sosyal Medyada Paylaşın:

elifsebnem Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YALNIZLIK KANKA Ayrılık Mektubu-2 AĞAÇ Bir Naçizane Günaydın Aç-(Parantez) -Kapan SEN BENİM EN GÜZEL HALİMSİN Şebnem Cumhuriyeti GALOŞ Yalnızlığın luzumu yok Aşk Tarlası