79 HÜCRESİNDEN ANAMA
Bu mektubu yazýyorken;iþkenceyle ölmemiþtim
Turancýlýk davasýna,aðýr bedel ödemiþtim
Köyde davar güderken de sürümü incitmemiþtim
Lakin devlet babanýnsa;copunu çok eskitmiþtim.
Bana ördüðün kazaðý kalýn diye çýkardýlar
Palaskayla ayaðýmý sýmsýkýca baðladýlar
Askýlý atletimiyse;sýrtýmda parçaladýlar
Mehter marþýný söyledim,korkudan afaladýlar.
Ülkü eriyim dedim ben;vazgeçmem kutlu davamdan
Bozkurt ruhlu Turancýyým;pes etmem coptan tokattan
Yüz copu bine çýkarýn,kývranayým palangadan
Elektrikli sehpayla ölmem çýkarým buradan.
Bir seferinde doksan sekiz copu ancak sayabildim
Ýþkenceyle bayýlmýþtým;buz suyla ayýlabildim
Hünerli ayýlarýysa;karþýmda tam görebildim
Kalkmaya uðraþ verirken;tekmeyle yere serildim
Suçum nedir düzenbazlar;ancak da zor diyebildim.
Yorulan iþkenceciler;beni hücreye attýlar
Þimdi kazaðýný al lan;diye tutup fýrlattýlar
Anam mübarek elinle ördüðün kazaðý giydim
Senin ihlaslý duanla ;bozkurtcasýna dirildim.
Turan hayaliyle yaþarken;bin bir iþkence neymiþ ki
Türk-Ýslam neferiyim;hangi düzen eder etki
Baþbuðun komandosuyum;bana yardýmcý gökteki
Bak oðlun ölmedi anam,haksýza karþý set çekti.
……..M.Sýddýk SOLMAZ……..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.