BİLGEYE VASİYET
kendimize yüklediðimiz metafiziki anlamlar vardý
bir de henüz olgunlaþmadan dalýndan kopardýðýmýz
aðlamaklý bir meyve
karanlýktaki ýþýk yüzüme senden çalarken
kaybettiði yýldýzý arayan bir seyyah anlatýrdý belki
ýssýz çölün ortasýnda
ümitsizlik nedir diye
dilime sürçen kelimeler ezildi gitti
gözümü alan hüzmelerine taþlar týkadým ýþýðýn
belimi büken heybeler yok artýk
ya da tenime batan yünlü kazak
koyduðum yerde deðildi kalemim hepten
ya da biriktirdiðim hatýralar deðildi hayat
canýn sýkýlýnca nefes aldýðým
kapýyý kapat,soðuk geliyor
içim ürperiyor,
tüylerim olsa dikileceðini söylüyor bilge
duymadýklarýmdan bahset diyorum
bir bakýþta göremeyeceklerimden
bir çýrpýda silemeyeceklerimden
gözümü kapatýðýmý söyle bilgeye
okuduðun son kitabýn en son hikayesiden de bahset
yazarýn giriþ cümlesinden, yazmayý unuttuklarýndan da
korktuðu kelimeleri sen yaz onun yerine
tuale sen vur fýrçasýný
ortada sýrýtan renk kalmasýn
aklý sende kalmasýn ressamýn
içindeki sesi arasýn kulaklarý týkalýyken
çýkamadýðý zirveler ayaðýna deðsin
çok kolay olsun sevinmek
kapýyý kapat bilge
kimse görmesin üþüdüðümü
ölüm treninden sen el salla bana
varýnca haber sal ki kalmasýn aklým sende
belki unuturum yine üþümeyi
ya da
yine kapatýrým gözlerimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.