firar mý etti düþlerimiz bir mahpus ranzasýnda yürekler çýrpýnýyor duyuluyor sesi bir canýn duvarlarý kýrýk aynasýnda canhýraþ
gece titriyor gece sessiz bir türkü dökülüyor özgürlüðe aç bir baðlamadan sonra acýya sarýlýyor tütün safran kesiyor zift çekiyor baldýran
ülkeye adanýyor ilkeler özgürlük treni koðuþlar kondüktör gardiyan pencerelerinde karanfil binlerce umut binlerce acý umutsuzluk ilacý çýldýran
açlýk bir ekmeðe abanmaksa özgürlük bir martý kanadýnda ya da bir denizin dalgasý içinde büyüttüðün eke çocukta misket savaþlarý olmaz bu daracýk izbe sokakta
gönderebilir misin sevdaya bir mektup mahpus avlusundan ya da saklayabilir misin gül kokan tenini genzinde doldur boþalt ruhunda sýðýnabilir misin bir cana kýrýlýrken aynasý ayazda
özgürlük uzayýp giden bir trene bilet kesmek gibidir bunu bilirsin ama gidemezsin bunu bilirsin ama sadece kelepçede yüreðin el sallarsýn gidenin ardýndan
15.04.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.