Dalmýþsýn bir fincan çayýn dibe çökmüþ demine Neler savaþýr, niceler barýþýr üzerinden neþter geçmiþ koyu kahve gözlerinde.
Dünya durur, dünyalar çekiþir her ah edip ünlemende Yýldýzlar topaklanýr Asýlýr þefkat kubbene.
En çok beni sarsan yanýn Bildiklerin -ben hiç söylemesem de- Acýmý bin kilometreden çakýþýn mýh gibi alnýma Ele verir evlat yanýmý gülüþümde, Bilsen ne hoþ anýlar sararým "annemm!" deyiþlerime, Ne sevdalar eskitirim Gözlerinden uzak malumun karelerde.
Eðilip de öpmediðin, silkeleyip de sermediðin Her hissin þahittir þehadetime: Tanýðým ben sevginin pazarlýksýz, içten düzeneðine. Gel demiyorsam, Gelmeyeceðinden emin olduðum zamanlarda, Kal demiyorsam, Gidiþinin vacip olduðu anlarda, Sormuyorsam Berzahtaki dýþý toprak, içi sýrça sarayýnýn kapýsýnda, Nedenini biliþim, Seni öldüremeyiþim anne.
Naz ÇAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çakır Naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.