GÖZLERİMDE ÇOCUKLUĞUM ÖLÜYOR ANNE..!

Gözlerimde çocukluðum ölüyor anne..
Mahremiyetimi aldýlar þehir sokaklarý..
Her bana açýlan kapý yüzüme gülerken..
Arkamdan aðlýyormuþ meðer..
Sahte ýþýklar oramý, buramý süslerken..
Ben,güldüðümü zannetmiþtim aðlarken anne..
Her baþým dik yürüdüðümde..
Solan bir çiçek gibiymiþim..
Gözlerim yere bakmýyor,amma..
Büyüdükçe anladým..
Kayboldukça anladým..
Büyüdükçe kayboluyorum anne..!
Nerde..?
Çocukluðum..
Nerde..?
Çamurdan ayaklarým..
Nerde..?
Gece karanlýðýnda saklanbacým..?
Nerde..?
Nerde..?
Gözlerimde çocukluðum ölüyor anne..!!

Sosyal Medyada Paylaşın: