İçimizde Yeşerip Dışımızda Büyüyor

Görünmeden üreyen bu tohumu kim ekmiþ?
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.
Yýllardýr vehim denen o korkular gerçekmiþ,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.

Akla hayale gelmez, endiþeli akýþlar,
Gökyüzü kadar uzak, umutlara takýþlar,
Düþsel yalnýzlýklara, çözüm diye bakýþlar,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.

Tutkular kanamasýn, karanlýðý aklayýn,
Hayatýn harman yeri kalbler, iyi saklayýn,
Her hücremizi saran kuþkuyu yasaklayýn,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.

Omuzlarýmýz düþmüþ, bekledik hakk rýzasý,
Mükâfat baþkasýna, bize düþtü cezasý,
Pýsýrýk gölgemizin iþkencesi, ezasý,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.

Uzayan sözcüklere soluðumuz yetiþmez,
Kaç boyut öfke varsa sivriltmeyen çatýþmaz,
Kendimizle yüzleþme; yaþanmadan yatýþmaz,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor.

Yalancý gülücükler samimiyetsiz, serin,
Sahibi baþkasýymýþ, bildiðimiz her yerin,
Er geç bir baþkaldýrý olacak kutsal, derin,
Ýçimizde yeþerip, dýþýmýzda büyüyor...


Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın: