GÖRDÜM TÜKENDİM
GÖRDÜM TÜKENDÝM
Bir yaným çocukluk bir yaným yaþlý
Savruldum yel ile çoktan tükendim
Ömür harmanýmda matemli yaþlý
Kar ile boraný derdim tükendim
Kýrkýmý aþarken dem tuttum dolu
Sevgiyle donattým geçtiðim yolu
Baharlar umut ken hazanmýþ sonu
Bir sevda gülünden derdim tükendim
Meyli muhabbetle serdim özümü
Kýble gah diyerek gönül gözümü
Yel ile yolladým bin kez sözümü
O döndü yüzünü gördüm tükendim
Divane mecnun un tükendi gel gel
Ahtim var bilirsin sensin tek ecel
Ne bende sabýr var nede bir mecal
Artýk son nefes te kaldým tükendim
Gel diyor Ahmet e bak yolun sonu
Hasretten harmanmýþ her geçen günü
Gönül sarayýmda cennetin gülü
Solmuþ gül yüzünü gördüm tükendim
AHMET BOGÜN
GEBZE
16/04/2009/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.