Kaybettiğim yıllara yanıyorum
Karanlýklar içinde aydýnlýðý oynuyorum
Elim ayaðým tutmuyor yürümeye
Koþmaya çalýþýyorum
Karanlýk odaya esir düþmüþ mahkumum
Ma pus hane þart mý esir olmaya
Dört duvar her yerde ayný deðil mi acaba
Gönül dýþarýda gezerken manada
Yataða baðlýlýk esirlik baþka ne ki intibak da
Duvarlar kirden görünmüyor
Kalemsiz fýrçasýz
Kirpiklerim ile gök yüzü çiziyorum
Aç karnýma koyun yok budu indiriyorum
Yaþam zor dört duvar arasýnda
Deniz kýyýsýnda kenarda oturuyorum
Yastýk yok baþýmý koymaya
Kuþ tüyü yataða uzanýyorum
Utanýrdým önceleri þimdi usanýyor
Kalkmayan kollarýmla meyveler topluyorum
Yeþil baðlar arasýnda yol alýyor
Gözlerim kapanýyor aðlýyorum
Geçmiþe dönüp bakamýyorken
Yanýma küçük çocuk sokuluyor
Susuyorum
Çocukta kaybettiðim yýllara yanýyorum
14.04.2009
Seyfi Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.