GÖZLERİN KADAR DERİN

Öyle bir yakmýþ ki o kor bakýþlar gözümü
Özümü kör etmiþ körkütük âþýk üstelik
Ýstedik sadece seyredelim özenle çizilmiþ hatlarý mahveden hatlarý
Katlarý çýkalým hayranlýk köþkünde tek nefeste

Üst üste konunca beðeni þablonuma týpatýp oturmaktasýn
Durmaktasýn zirvesinde ve vurmaktasýn yüreðimde çýlgýnca
Aklýnca çýkýlmaz girdaplara umarsýz iterken
Erken inen gecede baþka yörüngelerde gezmektesin
Ezmektesin kibre dair ne varsa içimde
Bir biçimde eðitmekte ve canýma yetmektesin

Bitmektesin ufukta son süratte
Saatte binlerce mil kat etmektesin
Kahretmektesin ne yaptýðýnýn farkýnda deðilsin

Eðilsin baþ kaldýrmaya kalkarsam zulmüne belim
Elim cezalara çarptýrýlsýn ruhum ve bedenim
Benim olmayan aklým bile dibe vursun
Kurusun hakkýnda konuþursam dilim
Bir milim aleyhine dönerse

Sönerse yaktýðýn ateþler daðýmda
Saðýmda solumda yýlanlar kaynasýn

Aynasýn ruhumun karmakarýþýklýðýna
Iþýklýðýna ýþýksýn ve rakip her halükârda her güneþe

Gün eþe yürür kavuþur daðlarýn ardýnda her gece
Nece anlatýrým ki Þiir’im anlaþýlmaz derdim
Derdim ki ‘Hissedilmemiþ hisler bahçesinden sözler derdim
Serdim geleceðin yollara duygularýmý anlatsýnlar diye’

Niye ne kadar dillendirdiysem o denli suskun duygularým
Uygularým ne kadar anlatým biçimi varsa
Yarsa içimi yazarken her biri olup da birer aðýt
Kâðýt suspus yazý fersiz ve bir o kadar dilsiz onca þiirim

Þiir im Þiirya’mda þir pençesinde çýrpýnýr binlerce nefessiz hece
Sadece sayfalar dolusu feryat ve þikâyet

Nihayet günün birinde harf seli durur
Kurur damarda kan kalemde mürekkep
Hep böyle gidecek deðil ya ilelebet
Elbet sonu gelecek her sonlu gibi
Dibi görünecek derinde yerin

Derin bu mevzu göz bebeðim
Bebeðim gözlerin kadar derin

Onur BÝLGE

Sosyal Medyada Paylaşın: