İnandım artık kalbimin hicranına!
Kimseye söz edemem biliyorum
Naçarlýðýmla kalbi yýlgýnlýk içinde yalnýzlýða yürüyorum
Muhabbet ikliminde, aþkýn hamiyetinde ruhumun hicranýna acýyorum
Ömür sermayemin bilinçsizliðinde
Müddeti nefeslerin beyhude ve niteliksiz çaresizliðinde
Umut topraðýnýn ve topraðý koklayan damlanýn sukutunda ki hüzünle
Hazanýn çýðlýðýnda aðlýyor yaprak
Dallar aczin beyhudeliðinde ve ariliðin bedbinliðinde aðlýyor
Umuda bel baðlayan ve aþiyaný için yüreðini parçalayan masum kuþlar
Güftenin ahengiyle nakarat içindeler
Sazýn dirliðinde ve kainatýn nefeslerinde kalbi yokluyor
Ruhum dinmeyen serncamýnda ötelerin hasretiyle kendi anlamýný arýyor
Yekpare olmak ne kadar mümkün
Sevgisiz ve þefkatsiz solumak insan kimliðinde bedbin
Aþk muhabbetin baðrýndan ve iþaret taþlarýnýn sancýlarýyla hali daðlýyor
Ne olur fakirliðimi çok görmeyin
Çocuksu heveslerimle sefilliðime temaþa eðlemeyin
Niyazýn renklerinde, ihsan saadetinin güzelliðiyle muhabbetle nefeslenin
Sakladýðým umutlarým güfteleþiyor
Hazaýnýn dirliðindeki hicraný kalpten azat ediyor
Sevgiliye davet ediyor, nefsim kepazeliðinde edebi þevkiyle nefesleniyor
Muradým kapalý ve sýr olmak deðil
Kalbimin kimliðindeki mücerret hüvviyetim kimin
Kudretin ve ezeli nefesin sahibi ruhumda derlediði hüzünle kime sesleniyor
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.