Yaylalar ýlýk sularýný sundu Ekinler bereketini Bedeninde kokusunu duydu özgürlüðün Nalet okuyarak dünden kalan talihin karasýna Bin atýmlýk kurþun gibi rahminde tohumladý Yürekleri ateþe alýþkýn Gözleri ölüme aþina Yiðitlerini sakladý apýþ arasýna
Açtý Avurtlarý çöküktü Susuzdu bütün yaz Kýnýna gizledi kinini Daðlarýn ýþgýný oldu,yemliði oldu Ikýndýkça doðursun diye umudu Dað dile geldi Taþ dile geldi Sular dile geldi ’’Yaratan ve var eden kadýnýn adýyla’’
Sancýsýný yer gök duydu Ikýndý Ikýndýkça terledi Terine ekmek bandý kýsýr karýlar Bereket fýþkýrdýça rahminden Bir batýnda bin evlat verdi Sarýþýn Kýzýl Kara beyazdýlar Zembereði boþalmýþ gibi çoðaldýlar
Savaþlardan arta kalan kadýndý o Anadan uryan Yanýnda durulmuyordu barut kokusundan. Ayrýlýðý ve aykýrýlýðý yaþadý ya gönlünce Gün yeniden doðururken karanlýðýn zulmünü O kadýnlýðýný kaybetti kendinden önce.
15.04.2009-ÇANDARLI / ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
hanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.