=MÜEBBET HAPSİN=

Hazan yaðmurlarý yaðýyor damla damla
Yalan yeminlerin cezbediyor ruhumu
Yalnýzlýðým düðümleniyor boðazýma
Hava yine kasvetli ve yorgun...

Ve ben yine yalnýz soðuk yataðým da
Isýtmýyor bedenimi hiçbir ruh
Yokluðun bir sancý gibi saplanýyor yüreðime
Biliyorum,ne zaman ne de beklemek bu acýnýn dermaný...

Rüzgar esince yorgun yapraklar ardýndan
Seni seviyorum deyiþin gelince aklýma
Çýnlayýnca kulaklarýmda her saniye
Giderken bekle deyiþlerin

Solmadan geleceðim dediðin güllerim
Boynunu büktü artýk
Kaç sonbahar geçti gideli
Kaç kez battý güneþ ardýndan

Kaç kez sel oldu gözyaþlarým
Ama bak ben tutuyorum sözümü
Hala býraktýðýn yerdeyim
Ben de söz þereftir ey þerefsiz...

Anlamazsýn biliyorum
Duymazsýn feryatlarýmý
Söyle hadi zaman mý yoksa ben mi geçtim senden
Ama biliyorum acý sonumu...

Her nefeste yaklaþýyor azrail
Son bir istek bu garipten sana
Sakýn söyleme beni sevmediðini
Anlamsýz kýlma akan gözyaþlarýmý

Sen þimdi baþka ellerdesin
Bir cinayetin katilisin
Duygularýmla oynarken,ruhumu öldürdüðünü görmeyiþin
MÜEBBET HAPSÝN!...

Sosyal Medyada Paylaşın: