HİCRAN...

HÝCRAN…



Giden sen misin ben miyim

Gelmeyenlerden miyiz gelemeyenlerden mi

Olmadýðýn yerdeyim

Hicranýn azap veriyor…



Selamýný alamýyorum sesin buralara gelmiyor

Sesinin gelmediði yerlerden sesim sana gelmiyor

Hýçkýrýklarým arasýndan adýn süzülüyor

Yokluðun canýmý yakýyor…



Dediler ki uzaklardaymýþsýn

Beni bilen gören insanlarý görür de

Beni sual eylemezmiþsin

Haberindeki selamsýzlýk acý veriyor…



Dediler ki adým geçince susuyormuþsun

Ellerin titriyormuþ havaya suya bakýyormuþsun

Yokluðunda beni yaktýn anladým da

Yokluðumla kendini niye yakýyorsun…



Hicranda olacak kadar cesaretin var madem

Bu titrek eller de niye,

Canýn bu kadar yanarken inat ile

Bu sualsizlikte niye…



Hicraným kalkýp gelsen vuslat elesen

Bu kavuþmaya yüz asacak halde deðilim

Bilmem selamýmý duyunca aðlayan

Kapýlarý yüzüme kapatan bu inadýn neden?



Olmadýðýn yerdeyim

Hicranýn azap veriyor…



NÝSAN.2009

ÝZMÝR

GÖRKEM ÖZCAN

gorkemozcan86@gmail.com



not: olumlu olumsuz yorumlarýnýzý ilgi ve merakla bekliyorum, saygýlarýmla...

Sosyal Medyada Paylaşın:

görkem özcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bu Hayat Benim... benim adım... UMUTSUZLUK Adını Anınca... veda baş harflerle Kimyasal 1 Bilmem ki nasıl desem... komitacı mualla MUALLA HOCAN’IN AİLE FACİYASI aşk