EMEK
Kem hazýrý görür, emeði görmez
Emek tükenmiþtir zaten görünmez
Görünmez emektir varlýðý kýlan
Varlýktýr sorasý emekten kalan
Hayat bu bedelsiz hiçbir þey sunmaz
Emek harcanmadan mamul oluþmaz
Ham mamule dönmez, mamulleþemez
Bedeli ödenen emek olmazsa
Emek alan yeri güzelleþtirir
Hamý mamul kýlar özelleþtirir
Hamý mamul kýlan emektir elbet
Sen emek ver, mal mülk oluþur sabret
Giden ömür gençlik geri gelmez ki
Ne varsa ömre ve yaþama dair
Emek mahsulüdür son ürünüdür
Sürdürür geçmiþi yaþatýr sanki
Emek hem sanattýr, hem medeniyet
Geleceðe kalan mirastýr elbet
Emek kýymetini bilmez cehalet
Emeði, kültürü yýkar yok eder
Kem, bakma el ve avucumdakine
Onun için bedel ödedim zaten
Emek verdim geçliðimi tükettim
O gördüðün varlýk ondandýr zaten
Elimden alsan da emeklerimi
Veremezsin bana geçen ömrümü
Hakkýma baktýðýn kem gözlerini
Dileðimdir Tanrý alsýn kinini
Varlýðý kýskanýp kem gözle bakma
Haksýz kazanç diye kinini kusma
Eðer yapacaksan dua, temenni
De “emeði kadar helal eyle yarabbi”
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasierdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.