ŞÜKRİYE
EVCÝLÝK OYNARKEN, KOCAYA VARDI
TOMURCUK OLMADAN AÇTI ÞÜKRÝYE
ONUNDA ÇOCUKLUK HAYALÝ VARDI
KANATSIZ, SEVGÝSÝZ UÇTU ÞÜKRÝYE
EVÝNÝ, BARKINI SIRTINA ALDI
KARA TREN, ACI BÝR DÜDÜK ÇALDI
ERZURUM’DA KÖYÜ GERÝDE KALDI
NE YAZIK, GURBETE DÜÞTÜ ÞÜKRÝYE
ANKARA’DA EVÝ BÝR GECEKONDU
SEVMEDÝ YERÝNÝ, YÜREÐÝ DONDU
DÜÞÜNDÜ, TAÞINDI, BU NASIL SONDU ?
HÝÇ AKLI ERMEDÝ, ÞAÞTI ÞÜKRÝYE
GÜLERDÝ, OYNARDI NEÞE SAÇARDI
GÜZ AYINDA BÝLE GÜLLER AÇARDI
EÞÝNÝ SEVMEZDÝ, AMA NAÇARDI
KABINA SIÐMADI, TAÞTI ÞÜKRÝYE
DOLUYA KOYDU DA ALMADI AMAN
BOÞ KABA KOYDU YA DOLMADI YAMAN
NE YAPSIN, NEYLESÝN, OLMADI AMAN
GÖNLÜNDE ENGELLER AÞTI ÞÜKRÝYE
EÞÝNDE, EVÝNDE SEVGÝ BULMADI
NEÞELÝYDÝ AMA BÝRGÜN GÜLMEDÝ
ÇARÞIYA GÝTTÝ DE, DAHA GELMEDÝ
KOCADAN, KOCAYA KAÇTI ÞÜKRÝYE
23-OCAK-200L
NOT: Bu öykü 1962 yýlýnda Anakara’nýn Ayvalý Kurtini mahallesinde yaþanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.