Savaşın Kangren Olmuş Yüzü

savaþýn yüzü bu
morarmýþ insan yüzünden daha acý veriyor
çocuklarýn oyunlarý bile eðlenceli deðil
sedef tesbihlerini boyuna deviriyor kadýnlar
üstüne umutsuz þarkýlar söylüyor genç kýzlar
ah dilara dilara
baðdat içimde bir yara

avuçlarým terledi
kýsrak gibi atýlmalýyým geceye
belki yorgun alným serinler belki
belki yýldýzlar kayar gönlümde
deli gibi olurum belki
ah dilara dilara
attýlar beni zara

savaþ kýzgýn bir çöl gibi dalgalanýyor
þehrin üstünde birkaç kuþ
son dalýþlarýný yapýyorlar
aþkam mor ufuklar ötesine aðýyor
güneþ yorgun terk ediyor
doðacak mý yarýn yeni bir sancýyla
ah dilara dilara
çektiler beni dara

baðdat ürkek bir ceylan gibi þimdi
kaç kez yakýldýðýný unutmuþ
hafýzasýný yokluyor nasýrlý elleri
týrmalýyor bir þeyler içten içe
ah dilara dilara
körfez akýyor kapkara

bir lamba alevi gibi titriyor sokaklar
gecenin rengine bürünüyorlar
ölüm bile sessizce bekliyor bu þehirde
mermiler ýslýk çalýyor
ah dilara dilara
attýlar beni nara

ana yüreði gibi
yangýn yeri yüreklerimiz
alev soluyoruz
biliyoruz ki solacak gülü
baðdat’ýn kaçýncý kez
kaçýncý kez sesi kýsýlacak
biz duymayacaðýz feryadýný
ölüm sessizliðini hala bozmadý
ah dilara dilara
elimden gelmez çara

Ömer Sedat Topal


Sosyal Medyada Paylaşın: