Sana gelmek
Bunca yol
Onca acýdan
Ve en baþýndan
Göçmek yeniden
Aðlamak yeniden
Ayrýlýklar yeniden
Ýlk ve son gibi
Bahar gibi yeniden
Bitmeden tükenmeden
Gülmeyi öðrenerek
Sevmek tekrar tekrar
Yeniden . . .
Hayat kadar çok kavuþmalara
Yaþamak demek
Nisan yaðarken þehrine
Ipýslaktýr þimdi beklemek
Bilirim ...
Titrek telaþe kalabalýktýr
Gidenler olur hep sokaklarýnda
Hep gidenler ...Giderler
Gölgesi olmadan kimselerin
Dahada sessiz adým adým kaybolurlar
Yalnýzlýklar dolusu toprak kokusu
Betona inat kaldýrýmlardan taþar
Gözleri takýlmadan
Bakmadan bakamadan
yanýndan geçerler ayrýlýklarýn
Durmadan düþünmeden ýslanmalarýn