YALNIZLIK

Ayrýldýðýmýzda kýþtý
Evsiz barksýz, çýplaktýk ikimiz
Dolunay ve zifiri geceler, sokakta geçer günlerimiz
Soðuk ve karanlýktaydýk ikimiz
Her taraf sessiz, ýssýz ve ikimizdik biz
Baþýboþ köpek sesleri gelirdi ta uzakta
Bizimle birlikte yaþayanlar olarak hayatta
Hava soðuk ve ayazdý
Zemheri kýþý vardý dýþarýda
Direnirdi canlýlar en hafif hasarla
Çýkmak için bahara yaza
Direniyorduk bizde çýkmak için bahara
Kuytu köþelerde duvar diplerinde
Sýðýnýrdýk birbirimize ýsýnmak için nefesimizle
Sormayýn yediðimizi ve giydiðimizi
Kabullenirdik verilenleri sessizce ümitsizce
Kimi misafirperverdi, kimi acýyarak sevabýna
Acardý kapýsýný yemek ya da ýsýnmak adýna
Kabullenmezdik açýk kapýdan girmeyi ama yazýyorduk hafýzaya
Göz göze gelirdi bakýþýmýz konuþurduk öylece
Kim ekmek verdi kim kayýtsýz kaldý sessizce
Kinlenmedik kimseye hakkýmýzda yok istemeye
Reddetmedik verilenleri, taa ki kýþ çýkýncaya
Yaþadýn mý günlerce soðukta aç ve yakacaksýz
Baktýn mý seninle ayný ortamý paylaþana
Sahipsiz kedi köpeklerdi hep birlikte bizi baðlayan yaþama
Tanýrdýk birbirimizi karýn aydýnlattýðý karanlýkta
Süt beyazý kar üstünde ve taa uzaklarda
Sahipsizdik farkýmýzdý sahipli olanlardan
Hatýrlýyorum kuþ da konmazdý o aðaç dallarýna
Kýþtý, gölgesi de istenmezdi sahiplenmek için onlara
Ama hep yalnýzdým, tektim bilmediler neden ikimiz
Çünkü beni seven yanýn gelmiþti bana sensiz
Yoktun sen yaþadýðým ortamda, benimleydi benimle olan yanýn
O nedenle bizdik onlar, ikimiz..!




Sosyal Medyada Paylaşın: