ATAMLA GELDİK BU GÜNLERE

ATAM’LA GELDÝK BU GÜNLERE

Adýn Mustafa Kemal senin,
Kalplerdedir her zaman yerin,
Seni göremedim bundandýr yaram derin,
ATAMIN maneviyatý üzerimde; ferah ve serin.

Saat dokuzu beþ geçiyordu,
ATAM kalbini bu saatte yordu,
Ýyi haber bekledi; asker, millet, ordu,
ATAMIN acýsý ateþten bir kordu.

ATAM öldü bak þimdi düþmana dosta,
Düþman bir havada; Türkler ise yasta,
Hainler meraklý kefen biçmeye; eli makasta,
ATAMIN cumhuriyetine böyle düþünenler hasta.

Sen kurdun ATAM bu cumhuriyeti,
Bitirdin mahkûmiyeti, getirdin hürriyeti,
Refaha kavuþturdun bu milleti,
Bozamaz asla bu cumhuriyeti; o düþman illeti.

Cumhuriyetten beri önderimiz sensin,
Sen çok yücesin, seni sevenler de yücelsin,
Kalplerde her zaman özelsin,
Atamý sevmeyene her Atatürkçü gücensin.

Helaldir bu topraða akan kanlar,
Yüreðimizde parlýyor ateþli volkanlar,
ATAM için,bu vatan için feda bütün canlar,
Onun deðerini her TÜRK anlar.

Ben ATAMI göremedim bu gönül ona yanar,
TÜRK milleti hep onu özler, onu arar,
Atatürkçü bir Türk ATAM’I rahmetle anar,
Ýzinden gitmeyen Atatürkçüyüm diye kanar.

Bak ne güzel kurmuþ düzeni; bakan, baþbakan,
Var mý cumhuriyetimize yan bakan,
Vatan hainidir toprak satan,
Hepimiz cumhuriyetçiyiz,
Hepimiz izindeyiz ATAM.

Sosyal Medyada Paylaşın: