Yokluðunda Kendimle hesaplaþtým, Seni neden bu kadar sevdim diye. Sen kalbimde iken , koyamadým yerine kimseleri, Yaþadýðým bu günlere, Seni benden alan nedenlere, Ýmkansýzlýklara lanet ettim. Ýçim acýdý öfkemden . Ama her þeye raðmen, Seni yaþamak güzeldi, imkansýzda olsa. Seviyordum.. Ben senin kollarýndaydým. Sen bana sarýlmýþtýn Mutluydum .. Biliyordum bir gün bitecekti. Hepsi anýlarda kalacaktý. Olsun ben seni, Anýlarýmda yaþatacaðým. Umutlarýmla büyüteceðim. Sevgimle besleyeceðim. Geçmiþin sayfalarýnda kalacak Aþkýmýz belki. Sen benim için, Bende senin için hayal olacaðýz.. Benim ve senin imkansýzlýklarýnda Sýkýþýp kalacaðýz. Hep bir þeyler eksiz olacak . Bu günüm de olduðu gibi ,yarýnda Kalplerimiz , Bizi ayýran nedenlere isyan edecek. Ne daðlarý ben aþacaðým. Ne den tepelerden bana gelebileceksin. Sen de benim gibi Baþka kollarda iken beni düþünecek, Düþünce kahrolacaksýn… Kahroldukça aðlayacaksýn… Artýk Sende bende olmayacaðýz. Acýlar, hüzünler, dertler olacak. Aþkýmýzý anýlarýmýzý. Ekmek arasý katýk yapacaðýz. Biliyorum karnýmýz doymasa da Açlýðýmýzý yatýþtýracaðýz.. Týpký diðer yarým kalan aþklar gibi Bir yanýmýz eksik Hep bir yanýmýz olmayacak
KardeleNejla 06/11/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardelenejla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.